Sławikowska, Helena

oryginały dostępne na miejscu

Autorka wspomnień jest córką pułkownika (Polaka) armii austriacko-węgierskiej (matka Węgierka). Urodziła się w Nagy Becskierek (obecnie Serbia). Szczęśliwe dzieciństwo wraz z czworgiem rodzeństwa spędziła w Banacie. To miejsce, do którego wielokrotnie wraca w swoich wspomnieniach. Szczegółowo opisuje historie członków wielonarodowej rodziny, wzajemne relacje, styl życia. Lata 1914-1918 spędza w Wiedniu, spotyka wielu wybitnych ludzi ze świata nauki i kultury. Mieszka w domu pisarza Tadeusza Rihnera. Tu też zastaje ją wybuch I wojny światowej. W bardzo plastyczny sposób opisuje codzienne życie mieszkańców stolicy przed rozpadem cesarstwa. Śledzimy też losy rodziny bliższych i dalszych krewnych polskich i węgierskich. Po wojnie rodzina przenosi się do Krakowa. Dość dostatnio żyją i biorą czynny udział w tworzeniu się odrodzonego państwa polskiego. Ojciec bierze udział w wojnie bolszewickiej. Brat zostaje zawodowym wojskowym ( niezwykle utalentowany Eugeniusz zginie później w Katyniu). W czasach międzywojennych Lilli czynnie uprawia sport ( tenis bardzo popularny w jej rodzinie) Zostaje nawet mistrzynią Małopolski w 1936r.. Dzięki pomocy Sławikowskich może również trenować późniejsza czterokrotna mistrzyni Polski- Jędrzejewska. Dom Sławikowskich jest zawsze otwarty dla ludzi nauki i kultury oraz potrzebujących. Rok 1925- śmierć matki. Potem nauka i codzienne obowiązki. W latach 1939-1940 przebywa u swojej siostry Gizeli we Lwowie. Tu zastaje je wybuch wojny. W mieście dezorientacja, trudności z zaopatrzeniem w żywność, opał. Ludzie jednak bronią się. Budują barykady. Walczą. Następny cios. Wkraczają Sowieci. Rewizje, przesłuchania. Brak wiadomości o losach bliskich. Wreszcie deportacja do Kazachstanu. Ludzie wywożeni w bydlęcych wagonach, w warunkach urągających ich godności. Pociąg w ciągu 18 dni zatrzymał się tylko 2 razy. Na miejscu przeznaczenia: brak pracy, mieszkania, niebywale trudne warunki. Dzięki odwadze, wielu umiejętnościom, znajomości języków udaje się po 6 latach zesłania wrócić do Polski, do Krakowa. Kontakty z rodziną, brak pracy. Przeprowadzka do Warszawy. Praca w "Orbisie", aresztowanie, tortury. Potem krótka praca w "Locie". Wyjazd do Londynu i do końca w Wiedniu. Z kart wspomnień dowiadujemy się pięknej i budującej postawy patriotycznej rodziny Sławikowskich, Bzowskich. Nawet Wincenty Badylak, który dokonał samospalenia na rynku w Krakowie (1980) też był związany z tą patriotyczną rodziną.

JEDNOSTKA ARCHIWALNA o nazwie W czasach C.K. Monarchii i później

Ścieżka rekordu

Dane podstawowe